Պարֆյումերը փորձարկիչը թաթախում է իր դիմացի սեղանի վրա շարված փոքրիկ ապակե շշերից մեկի մեջ։ Կան տասնյակ այդպիսիք, որոնց պիտակները նույնականացնում են միացությունների տարբեր նոսրացումները, ինչպիսիք են մեթիլ գերանատը, ֆենիլացետատը եւ ացիգալավուդը: Նա թուղթը մոտեցնում է քթին ու հոտ քաշում։ «Ժամանակ առ ժամանակ ես փորձում եմ իմ ներկապնակը համալրել նոր բաղադրիչներով, որպեսզի տեսնեմ՝ արդյոք դրանք բավական հետաքրքիր են ինչ-որ բան ստեղծելու համար»,-ասում է Ֆրենսիս Քուրքջյանը: «Երբեմն չի ստացվում»։ Այս խոսքերով նա ժապավենը նետում է աղբամանի մեջ, գրում է Robb Report-ը։
Պարֆյումեր լինելը ողջ կյանքի ընթացքում սովորելու փորձ է: Գիտությունը զարգանում է, բաղադրիչները սպառվում են, փոխվում են կանոնները, որոնք կարգավորում են այն, ինչ դուք կարող եք (կամ չեք կարող) օգտագործել: Սակայն Քուրքջյանի բարձր չափանիշներն ու անսահման հետաքրքրասիրությունը օգնեցին 55-ամյա տղամարդուն դառնալ ոլորտի ամենահայտնի եւ բեղմնավոր մասնագետներից մեկը:
2021 թվականից նա Dior Perfume Creation-ի տնօրենն է։ Մինչ այդ նա համահիմնել էր իր սեփական տունը՝ Maison Francis Kurkdjian-ը, եւ ավելի քան 25 տարի անցկացրել էր՝ օգնելով այլ ընկերություններին արտահայտել իրենց հոտառական ինքնությունը: Դրանց թվում են Jean-Paul Gaultier’s Le Male-ը, Kenzo World-ը եւ Carven Pour Homme-ը, որոնք միլիոնավոր դոլարներ են վաստակել առաջատար շքեղ ընկերությունների համար:
Սեպտեմբերին Քուրքջյանը կներկայացնի իր՝ մինչ օրս ամենանշանակալի նախագիծը եւ Dior-ի համար իր առաջին տղամարդու բուրմունքը՝ Sauvage Eau Forte: Սա Sauvage-ի՝ տղամարդու զգայական օծանելիքի շարունակությունն է, որը մշակվել է 2015 թվականին Քուրքջյանի նախորդի՝ Ֆրանսուա Դեշիի կողմից:
Եվ այս նոր ֆլանկերի համար (արդյունաբերական տերմին՝ առաջատար համի կրկնության համար) խաղադրույքները չեն կարող ավելի բարձր լինել: 2022 թվականի դրությամբ օրիգինալ Sauvage-ը դարձել է աշխարհի ամենավաճառվող բույրը թե՛ տղամարդկանց, թե՛ կանանց համար՝ գերազանցելով անգամ երկարամյա չեմպիոն Chanel No. 5-ին։ Ենթադրվում է, որ յուրաքանչյուր երեք վայրկյանը մեկ վաճառվում է մեկ շիշ Sauvage:
Այնուամենայնիվ, բույր ընտրելը խորապես անձնական, նույնիսկ զգացմունքային որոշում է: Քուրքջյանի նպատակն էր առաջարկել նոր, բայց ոչ արմատապես տարբերվող տեսլական:
Անձամբ Քուրքջյանը աներեւակայելի ինքնավստահ է, զինված է այնպիսի վստահությամբ, որը դուք կակնկալեիք տեսնել վիրաբույժի կամ փրկարարի մոտ: «Անկեղծ ասած, ես ճնշում չեմ զգում, քանի որ որոշեցի ճնշում չզգալ», — ասում է նա,-«Չես կարող աշխատել, եթե վախենում ես, քանի որ վախը հակաարդյունավետ միջոց է»:
Քուրքջյանի բախտը բերել է, որ նա խիզախ ընտանիքից է: Նրա ընտանիքի երկու կողմերում էլ կան հարազատներ, ովքեր 20-րդ դարի սկզբին նախկին Օսմանյան կայսրությունից Ֆրանսիա են ներգաղթել՝ խուսափելու քաղաքական հետապնդումներից. նրա մայրական նախապապը հազիվ է փրկվել Հայոց ցեղասպանությունից:
Իրենց ժառանգության հանդեպ հպարտության զգացում սերմանելու համար Քուրքջյանի ծնողներն ամեն շաբաթ նրան եւ նրա քույր-եղբայրներին տանում էին Փարիզի Սուրբ Հովհաննես Մկրտիչ հայկական տաճար, որը նա պարբերաբար այցելում է՝ նշելով, որ հենց այնտեղ է գնալու իր վերջին ճամփորդությանը։
Բայց ընտանիքը նաեւ մեծ նշանակություն է տվել ֆրանսիական անհատական ոճի եւ savoir faire-ի զգացողությանը: Նա հիշում է, որ իր մայրը գնում էր գործվածք, որն օգտագործվում էր Chanel-ի նախկին հավաքածուներում՝ իր կոստյումները պատրաստելու համար: Նրա լավագույն ընկերներից մեկը՝ Ֆրանսուազը, դայակ էր, ով ժամանակին զգեստներ էր պատրաստել Dior կուտյուրի ատելիեի համար։
Դեռահաս տարիքում Քուրքջյանը օծանելիք էր գողացել իր հոր՝ դասական օդեկոլոնների փոքր հավաքածուից, որը ներառում էր թարմ, ցիտրուսային Dior Eau Sauvage-ը, որը թողարկվել էր 1966 թվականին եւ կապ չուներ (հոտային իմաստով) 2015-ի բույրի հետ: Նրա մայրը օծանելիք էր կրում, որն այն ժամանակ նորություն էր՝ տարբեր բույրեր տարբեր առիթների, եղանակների եւ տրամադրությունների համար, այլ ոչ թե մեկ բույր: «Նա հավատարիմ էր հորս, բայց երբեք հավատարիմ չէր հոգիներին»,-կատակում է Քուրքջյանը։
Նա սկզբում կարծում էր, որ դառնալու է բալետի պարող. «Ես ուզում էի Նուրեեւ լինել», — ասում է նա, բայց ձախողեց Փարիզի օպերային բալետի դպրոցի ընդունելության խիստ քննությունը: Հետո որոշ ժամանակ մտածում էր, որ կարող է կուտյուրյեր դառնալ, մինչեւ համակերպվեց այն մտքի հետ, որ չի կարողանում նկարել։
Երբ 14 տարեկան էր, նա հիացավ իր քրոջ օծանելիքի նմուշների հավաքածուով։ Մի քանի տարի անց Քուրքջյանը մի ամսագրում տեսավ բուրմունքի մասին հոդված։ Նա հիշում է, որ նախանձում էր էջի պարֆյումերներին եւ ցանկանում էր համալրել նրանց շարքերը։ «Ես ընտրեցի իմ կյանքը,- ասում է նա,- «Չընտրելու ընտրությունը նույնպես ընտրություն է, եւ դա կարծես դաջված լինի ուղեղիս վրա: Չգիտեմ՝ միշտ լա՞վ որոշումներ եմ կայացնում, թե ոչ, բայց ես որոշումներ կայացնում եմ»:
Նա Sauvage ֆրանչայզն անվանում է «նարդոսի պատմություն՝ որպես տղամարդկանց օծանելիքի հիմնական ծաղիկ», որը նա բացատրում է բրիտանական ավանդական սափրվելու տոնիկներում դրա կիրառմամբ: Սա բույրի բոլոր հինգ կրկնությունների ընդհանուր բաղադրիչն է: Բայց Քուրքջյանի Sauvage Eau Forte-ը եւ՛ ավելի թարմ է, եւ՛ ավելի բարդ՝ մի քիչ կանաչ, մի քիչ պղպեղ, հողեղեն երանգով, ինչպես տաք քամի, որը փչում է անապատի օազիսում:
Շուրջ 10 ամիսների ընթացքում Քուրքջյանը ստեղծել է բույրի 120 տարբերակ՝ նախքան վերջնական բանաձեւին հասնելը։ Թեեւ նա չի ասի, թե որ բաղադրիչներն են բաց թողնվել, վերջնական շարքը ներառում է «զովացուցիչ համեմունքների» ակորդ, սպիտակեցված նարդոս եւ մուշկի, փայտային նոտաներ: «Ես շատ ծույլ եմ», — խոստովանում է նա: «Իսկ երբ ծույլ ես, քեզ պետք է արդյունավետություն, քանի որ քեզ պետք է, որ իրերն արագ աշխատեն»: