SETI ինստիտուտի գիտնականները ուսումնասիրել են, թե մարդկության գործունեության որ նշանները կարող են օգնել արտերկրյա քաղաքակրթությանը հայտնաբերել Երկիրը։ Պարզվել է, որ մեր սեփական տեխնոլոգիաները, ինչպես նաև մթնոլորտում տեղի ունեցող որոշակի փոփոխություններ, կարող են մեր մոլորակը դարձնել տեսանելի հիպոթետիկ դիտորդների համար։ Հետազոտության արդյունքները հրապարակվել են The Astronomical Journal (AstroJournal) ամսագրում։
Ինչպե՞ս կարելի է տեսնել մեզ տիեզերքից
Հետազոտողները առաջին անգամ համադրել են տարբեր տեխնոսիգնատուրաներ՝ արհեստական ազդանշաններ, որոնք կարող են վկայել զարգացած քաղաքակրթության առկայության մասին։ Ամենաուժեղներից են ռադիոազդանշանները, օրինակ՝ մոլորակային ռադարները, որոնք օգտագործվել են Արեսիբոյի աստղադիտարանում։ Տեսականորեն, նման ազդանշանները հնարավոր է որսալ մինչև 12 հազար լուսատարի հեռավորությունից։
Բացի այդ, ժամանակակից աստղադիտակները, ինչպիսին է Ջեյմս Ուեբը, կարող են գրանցել մթնոլորտային փոփոխություններ, որոնք կապված են արդյունաբերական գործունեության հետ, օրինակ՝ ազոտի երկօքսիդի արտանետումները։ Այս տեխնոսիգնատուրաները հնարավոր է հայտնաբերել մինչև 5.7 լուսատարի հեռավորությունից՝ մի փոքր ավելի հեռու, քան Պրոքսիմա Կենտավրն՝ Արեգակին ամենամոտ աստղը։
Որքան մոտ է պոտենցիալ դիտորդը Երկրին, այնքան ավելի ակնհայտ են կյանքի նշանները։ Դրանց շարքում են՝ մեգապոլիսների արհեստական լուսավորությունը, լազերները, արբանյակները և նույնիսկ ջերմաստիճանային փոփոխությունները, որոնք պայմանավորված են մարդկության գործունեությամբ։
Ինչո՞ւ է սա կարևոր այլմոլորակային բանականության որոնման համար
Հետազոտության հեղինակներն ընդգծում են, որ իրենց աշխատանքը կօգնի ոչ միայն հստակեցնել արտերկրյա քաղաքակրթությունների որոնման մեթոդները, այլև հասկանալ, թե որքան նկատելի է մեր մոլորակը տիեզերքում։ Հնարավոր է, որ եթե բանական կյանք գոյություն ունի այլուր, ապա այն արդեն հետևում է Երկրին՝ նույն կերպ, ինչպես մենք ենք փորձում գտնել կյանքի նշաններ հեռավոր աստղերի մոտ։
