Գիտնականները նշել են ֆիզիկական վարժությունների լավագույն տեսակները 1-ին տեսակի դիաբետ ունեցողների համար

Նոր հետազոտությունը պարզել է ֆիզիկական վարժությունների լավագույն տեսակները 1-ին տեսակի դիաբետ ունեցողների համար։

Հետազոտությունն իրականացվել է Վալե դե Սան Ֆրանցիսկոյի դաշնային համալսարանում Սթաֆորդի համալսարանի հետ համագործակցությամբ։ Աշխատանքը հրապարակվել է American Journal of Cardiology-ում։

1-ին տեսակի շաքարային դիաբետ ունեցող 19 մարդ մասնակցել է երկու ռանդոմիզացված հետազոտությունների՝ գնահատելու համար գլիկեմիկ եւ սիրտ-անոթային ռեակցիաները միջակայքային եւ չընդհատվող ֆիզիկական բեռնվածություններից հետո։ Բոլոր մասնակիցները 30 րոպե կատարել են չափավոր աերոբիկական վարժություններ վազքուղյակում։ Ինտերվալային աերոբիկական մարզումները ներառել են 1 րոպեանոց միջակայքերի հերթագայություն թթվածնի 40 եւ 60 տոկոս առավելագույն սպառման դեպքում (VO2max)։ Չընդհատվող վարժությունը կատարվել է 50 տոկոս առավելագույնով՝ VO2max-ով։ Սրտի զարկերի հաճախակիությունը, զարկերակային ճնշումը եւ արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակը չափվել են պարապմունքներից առաջ, ընթացքում եւ 20 րոպե հետո։ Գնահատվել են նաեւ ֆիզիկական բեռնվածության ցուցանիշները եւ բավարարության մակարդակը։

Սակայն հետազոտությունը ի հայտ է բերել արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակների տարբերություններ արական եւ իգական սեռերի մասնակիցների միջեւ, տղամարդկանց մոտ դրանք իջել են ավելի շատ։ Տղամարդկանց մոտ արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակն ավելի արագ է իջել բեռվածությունից անմիջապես հետո եւ 20 րոպե հետո, ինչպես եւ միջակայքային մարզման դեպքում։ Կանանց մոտ, հակառակը, արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակը նվազել է միայն երկարատեւ ֆիզիկական բեռնվածությունից հետո։

Ստացված տվյալները ցույց են տալիս, որ սեռային տարբերությունները կարեւոր են 1-ին տեսակի շաքարային դիաբետ ունեցողների համար ֆիզիկական վարժություններ նշանակելիս, որպեսզի գլյուկոզան ավելի շատ չիջնի, ինչը կարող է հիպոգլիկեմիա առաջացնել։