Աշխարհը սովորում է ապրել ավելի քիչ նավթով, եւ հնարավոր է դա այլեւս երբեք չփոխվի, գրում է CNN- ը:
Կորոնավիրուսի համավարակը ոչնչացրել է բենզինի եւ ավիավառելիքի պահանջարկը, քանի որ միլիարդավոր մարդիկ մնում են տանը, եւ որեւէ երաշխիք չկա, որ այն երբեւէ ամբողջովին կվերականգնվի, չնայած ծայրահեղ ցածր գներին:
Նավթային արդյունաբերությունը պատրաստվում է ճգնաժամի հետեւանքներին: Աշխատակիցները շարունակում են աշխատել տնից: Միջազգային ճանապարհորդությունը նվազում է: Իսկ երբեմնի աղտոտված քաղաքների բնակիչները, որոնք սովոր են կապույտ երկնքին, պահանջում են ավելի խստորեն վերահսկել արտանետումները՝ կառավարություններին մղելով կրկնակի ջանքեր գործադրել կլիմայի ճգնաժամի հաղթահարման համար:
Նման փոփոխությունները կարող են հանգեցնել նրան, որ ներդրողները սկսեն թողնել նավթային ակտիվները, որոնք նոր թափ էին ստանում մինչեւ վերջերս գների անկումը: Համեմատաբար լավ են ներդրումները կայուն էներգետիկայի ոլորտում, չնայած ֆոնդային շուկայի անկայունությանը:
Այս ամենը կարող է նշանակել, որ նավթի համաշխարհային պահանջարկը երբեք չի վերադառնա 2019 թվականի իր ռեկորդային բարձր մակարդակին, ինչը վախեցնում է նավթային ընկերություններին:
Աշնանը վարակի երկրորդ ալիքի հեռանկարը սպառնում է նաեւ արտադրողներին: Գներն արդեն ընկել են իրենց ամենացածր մակարդակին վերջին տասնամյակների ընթացքում, քանի որ արտադրողները բախվում են առաջարկի ավելցուկի եւ պատմության մեջ պահանջարկի ամենաուժեղ ցնցմանը:
Համաճարակից առաջ վերլուծաբանները կանխատեսում էին, որ նավթի պահանջարկի գագաթնակետը կանցնի մոտ 2040 թվականին՝ էլեկտրական տրանսպորտային միջոցների թվի ավելացման, էներգիայի արդյունավետության բարձրացման եւ այլընտրանքային աղբյուրների անցման պատճառով: Բայց կորոնավիրուսը ստիպեց հրաժարվել նավթի ապագայի վերաբերյալ շատ ենթադրություններից:
Քանի որ ամբողջ աշխարհի կառավարությունները սառեցնում են իրենց տնտեսությունները, որպեսզի կանխեն հիվանդության տարածումը, էներգիայի պահանջարկը ընկել է: Էներգետիկայի միջազգային գործակալությունը ակնկալում է, որ 2020թ. նավթի համաշխարհային պահանջարկը կնվազի ռեկորդային օրական 9,3 միլիոն բարելով, ինչը 187 երկրներում եւ տարածքներում վարակի տարածումը զսպելու ջանքերի արդյունք է:
Ավելի վաղ, այս ամիս, գործակալությունը գնահատել է, որ պահանջարկը ապրիլին կիջնի այն մակարդակի, որը վերջին անգամ դիտարկվել է 1995 թվականին, երբ համաշխարհային տնտեսությունը արմատապես այլ տեսք ուներ:
Այսպիսի դինամիկան, առաջարկի գերավելցուկի հետ միասին, որը Սաուդյան Արաբիայի եւ Ռուսաստանի միջեւ կարճատեւ, բայց դաժան գնային պատերազմի հետեւանք է, հարված է հասցրել նավթի շուկաներին:
Շուկաներում հանգստությունը վերականգնելու եւ նորից գները բարձրացնելու համար առաջարկությունը պետք է զգալիորեն նվազի, եւ շատ ավելի, քան ՕՊԵԿ-ի եւ նրա դաշնակիցների կողմից արձանագրված ռեկորդային անկումը: Սա նշանակում է, որ հանքահորերը կփակվեն եւ շատ ընկերություններ կսնանկանան:
Բայց ոլորտի խաղացողներին նաեւ անհրաժեշտ է պահանջել վերականգնման գործընթացի սկիզբ 2020թ․ երկրորդ կեսին: «Հիմնական հարցն այն է, թե որքան արագ կավարտվի Covid-19 համավարակը, քանի որ դա է որոշում ամբողջ աշխարհի շարժումը»,- ասում է IHS Markit հետազոտական ձեռնարկության հում նավթի հետազոտության բաժնի ղեկավար Ջիմ Բուրքհարդը: «Դա դեռ ոչ ոք դա չգիտի»:
Ուոլ Սթրիթի ներկայիս կանխատեսումները, թե պահանջարկը լիովին կվերականգնվի մեկ կամ երկու տարվա ընթացքում, հիմնված են երկու հիմնական ենթադրության վրա՝ կառավարությունները արագորեն կթեթեւացնեն սահմանափակումները, եւ սահմանափակումները վերացնելուց հետո տնտեսական ակտիվությունը շատ արագ կվերականգնվի:
Այս դեպքում պահանջարկը կարող է մինչեւ 2022 թվականը վերադառնալ 2019 թվականի մակարդակներին, ըստ IHS Markit- ի:
Այս լավատեսական կարծիքի աջակցության որոշ ապացույցներ կան: Goldman Sachs-ը նշում է, թե նավթարդյունահանման գործարանների շաբաթական տվյալները վկայում են, որ Չինաստանում, որը աշխարհի ամենամեծ սպառողն է, նավթի պահանջարկը ընդամենը 5% -ով ցածր է մինչճգնաժամային մակարդակներից, ինչը վկայում է կայուն վերականգնման մասին։
IHS Markit-ը նաեւ մոդելավորել է այլընտրանքային սցենար, որում կառավարությունները դանդաղ հանում են կարանտինի կանոնները, կամ սկսվում է կորոնավիրուսի երկրորդ ալիք: Եթե դա տեղի ունենա, պահանջարկը կարող է երբեք լիովին չվերականգնվել:
